Činjenica je da u Crnoj Gori postoje ljudi koji idu u crkvu, činjenica je da postoje i ljudi koji se drogiraju, činjenica je i da postoje oni koji ne rade ništa od toga. A najbitnije su činjenice da i jedni i drugi i treći imaju jednaka prava u društvu i da i jedni i drugi i treći mogu da se zaraze i prenesu koronavirus.
Ove činjenice je „previdio“ portal IN4S u tekstu:
U tekstu se navodi:
Ovaj tekst je pogrešno usmjerio čitaoce stavljajući u pogrešan kontekst izjave doktorke Zorice Barac Otašević, psihijatrice koja je na RTCG-u, između ostalog govorila i o rizičnim grupama odnosno o građanima koji zloupotrebljavaju droge i njihovoj izloženosti virusu, te mogućnosti prenošenja koronavirusa.
Dakle, nije bilo nikakvog „kursa“ drogiranja, već je psihijatrica govorila o zavisnicima od droge, ljudima koji su jednako podložni dobijanju i širenju virusa kao i svi ljudi koji ne poštuju fizičku distancu ili koriste zajednički pribor ne poštujući osnovna pravila higijene.
S obzirom na to da je IN4S pokušao da iskrivi činjenice zagovarajući narativ da se diskriminišu vjernici a u prvi plan guraju korisnici narkotika, ovaj slučaj ocjenjujemo kao pristrasno izvještavanje.
“Pristrasno izvještavanje” dobija medijski izvještaj za koji se može jasno utvrditi da favorizuje činjenice, stavove i zaključke koji odgovaraju određenom narativu, često ne poštujući pravilo kontaktiranja druge strane kada se radi o tvrdnjama koje su štetne po nečiji ugled, ili koje određene aktera prikazuju u negativnom svjetlu. Jedan od oblika pristrasnog izvještavanja je i selektivno prikazivanje činjenica, gdje se ističu činjenice koje idu u prilog određenoj tezi, dok se činjenice koje je ne potvrđuju tendenciozno izostavljaju. Ovakve medijske izvještaje uglavnom prati i vrlo emocionalan način pisanja. Oni mogu i ne moraju biti netačni, ali po pravilu ne prikazuju cijelu sliku i sve strane priče, već predstavljaju samo one činjenice koje odgovaraju preferiranom narativu.
IN4s: Pristrasno izvještavanje
