Kako su mediji “podmladili” stanovništvo Crne Gore  

264

Demografski podaci su značajan putokaz za jednu državu, ali bez preciznosti u tumačenju i osnovnog poznavanja pojmova i metodologije, lako se pretvaraju u dezinformacije. 

Pažnju nam je zaokupirala objava koja se nedavno pojavila na Fejsbuku i platfomi Threads sljedeće sadržine: 
 
“Crna Gora i Albanija imaju najmlađu populaciju u Evropi prema Eurostatu po najnovijim podacima!” 

Niti su podaci najnoviji, niti Crna Gora i Albanija imaju najmlađu populaciju u Evropi. 

Eurostat je u februaru 2023. objavio publikaciju o odlikama evropskog stanovništva za 2022. godinu, čije podatke su još prošle godine prenijeli pojedini domaći i regionalni mediji, međutim i sami medijski izvještaji su nepotpuni i neprecizni. 

Prema podacima Eurostata za 2022. godinu najmlađe stanovništvo u regionu ima Kosovo sa prosjekom od 31,1, godinu, zatim Albanija sa prosječnom starošću od 38,2 godina, a nakon toga Crna Gora sa prosječnom starošću od 39,4 godina. 

Kad su u pitanju ostale zemlje regiona u Sjevernoj Makedoniji je zabilježen prosjek od 41,1 godina, Srbiji 44,1 godina, Hrvatskoj 45,4 godina. U tabeli nijesu navedeni podaci za Bosnu i Hercegovinu (BiH).  

Isti podaci pokazuju da je država koja ima najmlađu populaciju među zemljama članicama Evropske Unije (EU) Kipar sa prosjekom od 38 godina, a približan prosjek starosne dobi je i u Irskoj (38,8 godina) i Luksemburgu (39,7godina). 
 
U međuvremenu, na sajtu Eurostata objavljeni su i podaci za 2023. godinu, prema kojima je prosječna starost u Albaniji 38,8 godina u odnosu na godinu prije kad je iznosila 38,2 godinu, u Sjevernoj Makedoniji 41,5 godina, u Hrvatskoj 45,4, u Srbiji 45 godina. 

Nijesu navedeni ažurirani podaci za Crnu Goru, Kosovo, Bosnu i Hercegovinu (BiH).  

Objave na društvenim mrežama ocjenjujemo kao grešku. 

Ocjenu “Greška” dobija medijski izvještaj u kojem uredništvo medija napravi grešku objavom netačne informacije ili prenošenjem neprovjerene vijesti iz drugog izvora, bez očite namjere dezinformisanja javnosti. Ovakav izvještaj može biti veoma štetan u nekim slučajevima, a nakon ponavljanja prenošenja vijesti sa nepouzdanih izvora, možemo govoriti i o namjeri nekog medija da prenošenjem netačnog sadržaja utiče na javnost. 

In this article