Obilježavanje godišnjice genocida u Srebrenici oduvijek izaziva negiranje genocida kroz dezinformacije. Ovoga puta na meti tabloida našao se predsjednik Crne Gore Jakov Milatović.
“Milatović zabio nož u leđa u Beogradu! Na večeri sa predsednikom Vučićem se gorko smeška, a sad se gosti u Srebrenici: To je genocid, najveći zločin nakon Drugog svetskog rata!”
“Milatović poništio sve što je rekao u Beogradu: U Srebrenici genocid, najveći zločin nakon Drugog svetskog rata”
Ovo su neki od naslova objavljenih u srpskim medijima, koje su potom dijelili i pojedini korisnici Fejsbuka.
Prije svega, Milatović zbog učešća na NATO samitu nije prisustvovao komemoraciji, pa je obmanjujuća tvrdnja autora teksta da se crnogorski predsjednik “gosti u Srebrenici”.
Takođe, nejasno je na osnovu čega je autor teksta došao do zaključka da je Milatović “zabio nož u leđa Beogradu” imajući u vidu da su njegovi, kao i stavovi zvanične Crne Gore, povodom genocida u Srebrenici već poznati i u više navrata javno saopšteni.
Dodatno, u fokusu nedavnog sastanka Milatovića sa predsjednikom Srbije, Aleksandrom Vučićem, bile su ekonomske teme, imenovanje ambasadora, unaprjeđenje regionalne saradnje, a u tom konktekstu se ne može protumačiti da je crnogorski predsjednik “poništio sve što je rekao u Beogradu”.
Zbog svega navedenog, objave ocjenjujemo kao pristrasno izvještavanje I manipulisanje činjenicama.
Ocjenu “Pristrasno izvještavanje” dobija medijski izvještaj za koji se može jasno utvrditi da favorizuje činjenice, stavove i zaključke koji odgovaraju određenom narativu, često ne poštujući pravilo kontaktiranja druge strane kada se radi o tvrdnjama koje su štetne po nečiji ugled, ili koje određene aktera prikazuju u negativnom svjetlu. Jedan od oblika pristrasnog izvještavanja je i selektivno prikazivanje činjenica, gdje se ističu činjenice koje idu u prilog određenoj tezi, dok se činjenice koje je ne potvrđuju tendenciozno izostavljaju.
Ovakve medijske izvještaje uglavnom prati i vrlo emocionalan način pisanja. Oni mogu i ne moraju biti netačni, ali po pravilu ne prikazuju cijelu sliku i sve strane priče, već predstavljaju samo one činjenice koje odgovaraju preferiranom narativu.
Ocjenu “Manipulisanje činjenicama” dobija medijski izvještaj koji koristi poznate i tačne činjenice, ali ih interpretira na obmanjujući način. Ovi izvještaji uglavnom koriste tačne informacije za izvođenje netačnih zaključaka ili tvrdnji, čime usmjeravaju zaključke konzumenata medijskog sadržaja u pogrešnom smjeru u odnosu na stvarno značenje predstavljenih činjenica.
